ี ไม้เลื้อย หรือไม้เถา (climber) หมายถึง พืชที่มีอวัยวะส่วนหนึ่งเปลี่ยนแปลงไป หรือใช้ส่วนของลำต้นพันกับหลักหรือต้นไม้อื่น ๆ มีทั้งไม้เลื้อยไม่มีเนื้อไม้ (herbaceous climber) เช่น ตำลึง ฟักทอง แตงโม เป็นต้น และไม้เลื้อยที่มีเนื้อไม้ (woody climber) เช่น สะบ้าลิง มะเมื่อย รสสุคนธ์ เป็นต้น
พืชอิงอาศัย เป็นพืชที่เจริญอาศัยเกาะอาศัยต้นไม้อื่น และไม่ได้เบียดเบียนพืชให้อาศัย เพราะสังเคราะห์อาหารได้ เช่น เฟินเขากวาง ชายผ้าสีดา เอื้องผึ้ง เอื้องไข่ เป็นต้น
พืชเบียน (parasitic plant) เป็นพืชที่เจริญอาศัยอยู่บนต้นไม้อื่นตลอดชีวิตและเบียดเบียนอาหารจากต้นที่ให้อาศัย เช่น กาฝากต้นมะม่วง กาฝากต้นเต็ง เป็นต้น
ในการจำแนกพืชที่มีเนื้อไม้ มีลักษณะของลำต้นบางประการที่นำมาช่วยในการจำแนกได้ เช่น ลักษณะของเปลือกไม้ (bark) เรือนยอด (crown) เป็นต้น