ดอกแก้วขาวนวลชู่ช่อสง่างาม กลิ่นหอมขจรขจายรายล้อม

มดน้อยไต่ตอมกลีบดอก แสนสดชื่นยามสูดดม

ดอกแก้วบนต้นแสนงดงาม ธรรมชาติคืนความอุดมสม
บูรณ์

ยามใดที่เจ้าถูกเด็ดดม เจ้าจะเหี่ยวโรยราอย่าง
รวดเร็ว

เจ้าควรอยู่บนต้นอย่างถาวร เจ้าจะได้มีชีวิตยืนยง

ความสวยสดของพืชพันธุ์ อยู่ยาวนานบนวงจรชีวิตธรรมชาต

ชีวิตไม่ได้ราบรื่น

เหมือนทะเลไร้คลื่นยามเหงา

แต่ชีวิตต้องเจอทั้งคลื่น

หนัก...และเบา

ที่เหลือก็อยู่ที่เราจะเลือกมัน
ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน บริสุทธิ์ กล้าหาญ จะบานในใจ

ดอกไม้มีหนามแหลม มิใช่แย้มคอยคนชม

บานไว้เพื่อสะสม ความอุดมแห่งผืนดิน

ดอกไม้
ดอกไม้กลางทุ่งร้าง ลำเนา
เบ่งดอกชวนชมเย้า หยอกย้อ
กลีบกรายระริกเร้า ลมเร่ง ร่าวมา
กลีบก็ปะทะคล้อ ค่อยคล้อย คราวลม

ดอกไม้คือมือคล้ำ กำเคียว
งามกร้านคล้ำมือเคี่ยว ขับเข้ม
เหงื่อหยาดหยดหยาดเดียว ค่อยหยาด
งามมือปาดปากเม้ม เค็มข้น ปร่าเกิน

ลมโหมยิ่งโหมร้าย ห้ำแรง
ลมหนี้มาผ่าวแกล้ง ซัดให้
ดอกไม้กลางทุ่งแล้ง ล้มราบ
หนทางจะหยัดไร้ แหล่งด้าว แดนฤา

ลมพ้นเหลือไม้แห้ง ซากฝัง
ลืมแล้วไม้งามยัง ถิ่นนี้
ประดับประดาดัง ดวงเด่น
ไม้ต้านลมต้องลี้ หลบแล้ว ลมแรง